Klasa Perkusjii

Bardzo ładnie..-pochwalił ją, chociaż właściwie nie można było ustalić czy chodziło mu o imię dziewczyny,czy o to ,że w ogóle je zdradziła. W każdym razie wyglądał na całkiem zadowolonego. Nie mogąc się powstrzymać, uderzył lekko w pierwszy talerz.
-Niech zgadnę...Mmmm..tancerka?

-Nie-powiedziała krótko na myśl o tym, że mogłaby przed wszystkimi wykonywać układy taneczne.

Trudno było mu uwierzyć w swoją pomyłkę, widząc całkiem przyjemne dla oka kształty dziewczyny. Była naprawdę ładnie zbudowana, co nie umknęło uwadze chłopaka. Być może dlatego miał te lekkie problemy ze skupieniem uwagi. Oczywiście starał się kontrolować i nie wpatrywać w nią bez przerwy. Rzucił okiem na jej dłonie.
-Pianistka raczej nie. Basistka tez odpada. Masz zbyt krótkie palce..

-Zgadłeś. Nie jestem ani pianistką ani basistką-potwierdziła chowając ręcę do kieszeni, żeby na nie patrzył i znów odrzuciła swoją ciemną grzywkę w bok odsłaniając błyszczące oczy.

Gitara jakoś do niej nie pasowała, skrzypce ani flety tym bardziej. Aaron zagryzł wargę zastanawiając się przez chwilę. Był w tej szkole od dawna. Musiał już ją kiedyś widzieć. Przemknął w myślach po wszystkich znajomych i klasach. Bingo! Widział ją kiedyś w stołówce. Siedziała przy stole..
-Piosenkarka!

Kiwneła głową. Viki nie musiała pytać na czym gra Aaron, bo już sama dobrze widziała, a nawet słyszała. Miała nadzieje, że nie każe jej tu teraz śpiewać, albo co gorsza nie będzie próbował się dowiedzieć jak znalazła się w szkole. Normalnie pewnie już dawno by uciekła nie chcąc się dłużej rozgadywać, ale teraz wciąż tu tkwiła śledząc go wzrokiem.

Operowo, czy raczej w kapeli?-pytał dalej, aby jako tako podtrzymać rozmowę. Viki ro gadatliwych raczej nie należała, jednak to nie przeszkadzało Aaronowi. Odpowiedź też była raczej oczywista, chociaż moze akurat się mylił. W klasie zrobiło się ciemno, za oknami podobnie. Już dawno nie powinno ich być w klasie.

-Nie jestem śpiewaczką operową-mrukneła. W ciemnościach widziała już tylko zarys chłopaka i słyszała jego spokojny głos. Jej drobna postura też była prawie nie dostrzegalna, co było jej nawet na rękę. Wyjęła powoli z keszeni swoje delikatne dłonie i poprawiła bluzkę, która podwineła się lekko na dole.

Wylewna to ty na pewno też nie jesteś...-zauważył z grymasem. Nie przepadał za takimi dziewczynami, które widziały niewiele ponad czubek swojego nosa. Przynajmniej była ładna. Cisze przerwało piszczenie komórki, która wstrząsana wibracjami spadła na podłogę. Aaron podniósł ją szybko, czytając przypomnienie. No tak, zapomniałby jak zawsze. Momentalnie odłożył pałeczki, naciągając czapkę na głowę.
-Słuchaj umówiłem się z kumplem. Myślę,że nie obrazi się,jeśli kogoś przyprowadzę..

-Chcesz zabrać mnie?-ożywiła się nagle nawet tego nie zauważając. Viki nawet polubiła chłopaka i stwierdziła, że może jednak warto w końcu mieć jakiegoś przyjaciele. Nie mogła przecież przez całe życie ufać wyłącznie sobie, bo to kiedyś mogłoby ją zgubić. Oderwała się więc od ściany i podeszła do chłopaka troche niepewnie.

Nie, myślałem raczej o niej..-wskazał głową pusty, ale całkiem smukły wieszak w rogu sali. Oczywiście,że chodziło mu o Viki. Już był spóźniony, Reggy go zabije. Czekał na szybką decyzję dziewczyny. Przecież nie miała nic do stracenia,a przed nią rysowała się perspektywa całkiem ciekawego niedzielnego wieczoru.
-To jak?

Wachała się przez chwile. Czy aby to napewno dobrze tak iść gdzieś z nowo poznanym chłopakiem, którego jeszcze nie dawno miała zamiar zadźgać pałeczką od perkusji? Postanowiła jednak, że i tak nie miałaby nic innego do roboty-Dobrze, pójdę-powiedziała do bruneta.

Ok, to lecimy...Raz raz raz..-mruknął zakładając szybko bluzę, Wyskoczył zza perkusji, dźgając Viki w plecy, w kierunku drzwi. Minutę potem stanęli na korytarzu,a Aaron zakluczył klasę. W kolejnej chwili popędzili korytarzem w stronę schodów

*Z tematu*

Kitty wśliznęła się do klasy. Wyciągnęła pałeczki, które wiecznie zajmowały jej miejsce w tylniej kieszeni. Zasiadła za perkusją. Już miała zacząć wystukiwać jakiś rytm, gdy w ostatniej chwili opuściła zrezygnowana ręce. Jakoś nie czuła dzisiaj zajawki. Oparła łokieć na kolanie, a na ręce brodę. W drugiej zaś nadal trzymała pałeczkę, którą delikatnie stukała w bęben.

Aaron?-niemrawe pytanie dobiegło od strony drzwi. Po chwili zza ich drewnianego skrzydła wyjrzał Reggy. Umówili się właśnie w tej klasie, bynanjmniej Way'a ani śladu. Pewnie jak zawsze zapomniał. Zamiast niego, za bębnami siedziała jakaś dziewczyna. Wyglądała na niezbyt zajętą, pomimo to chłopak przeprosił ją grzecznie, za przeszkodzenie.

Podniosła znudzony wzrok do góry.
- Spoko, nic się nie stało... - odpowiedziała, przyglądając się nieznajomemu. Odłożyła pałeczkę na bębnie i wyprostowała się. - Kitty. Kitty Moore. - przedstawiła się. Na jej twarzy pojawił się lekki, prawie niedostrzegalny uśmiech.

Skoro dziewczyna okazała się całkiem w porządku, Reggy niewiele ryzykując przedstawił się,a potem spytał trochę mniej pewnie:
-Długo już tutaj siedzisz? Nie widziałaś może wysokiego bruneta w czapce?-dla własnego bezpieczeństwa nadal stał w drzwiach.

Zamyśliła się na chwilę.
- Nie. - odpowiedziała krótko. - Nikogo tu nie było.
Wstała i podeszła do okna. Oparła się rękoma o parapet, wypatrując czegoś uparcie w ciemnościach. Wytężyła wzrok, aby lepiej cokolwiek widzieć.

Umm..ok. Dzięki-mruknął znikając błyskawicznie za drzwiami, które zamknęły się z cichym trzaskiem. Po prostu nie chciał jej przeszkadzać. Sprawiała wrażenie,że na kogoś czeka. Bez słowa ruszył w stronę schodów.

Kiedy Kitty usłyszała trzaskające się drzwi, odwróciła się gwałtownie. Trochę żałowała, że poszedł. Nie chciało jej się siedzieć samej, szczególnie w ten dzień. Tak to był ważny dzień dla dziewczyny. Nikomu o tym nie mówiła i nadal nie miała zamiaru tego zdradzać. Usiadła na stoliku, który stał obok i wbiła pusty wzrok w podłogę, zastanawiając się nad czymś.

Lilly weszla nieśmiało do sali Perkusji i rozejrzala się.
Uśmiechnęła sie na widok perkusji.
Podeszła do jednej z nich a z kieszeni wyciagneła swoje ukochane paleczki do gry.
Przez chwile podziwiala sprzęt.

Usiadła przy jednej z perkusji i zaczęla wybijać jakiś rytm. Po chwili już grala żywiolowo piosenke Hawthorne Heights.
Po dluzszym czasie jednak przestala i rozejrzala sie dookola. Nie miala dzis humoru zeby grać. Co bardzo jazdziwilo. Po chwili postanowila opuścic klase i tak też zrobiła.

Kitty weszła do klasy, trzaskając za sobą drzwiami. Czekała na swoją siostrę, która powinna się tutaj już zjawić z jakieś 15 minut. Nie przychodzenie na czas nie było raczej w stylu Yvez. A może coś się stało? Otworzyła okno i usiadła na parapecie. Wychyliła się lekko przez okno, zerkając na ulicę. Było tu dosyć wysoko. Mimo iż miała lęk wysokoci i lekko kręciło już się jej w głowie, nadal siedziała i wpatrywała się w ludzi.

Dziewczyna weszlą do klasy i rozejrzala się. nie zauważyla nikogo.
Usiadla przy perkusji, wyciagneła pałeczki do gry i zaczeła najpierw powoli wybijac rytm w talerzach. Później zaczela walic w bębny troche glośniej. Po chwili grala juz glośno jakąs piosenkę.